Oświetlenie w ogrodzie

Przystępując do planowania instalacji oświetleniowej , powinniśmy dokładnie przemyśleć, co i jak chcemy oświetlić, aby uzyskać piękny i funkcjonalny ogród po zmroku. Oświetlenia może pełnić dwie funkcji praktyczną i dekoracyjną. Jednak najlepsze efekty osiągniemy, gdy uda nam się połączyć przyjemne z pożytecznym. Jeżeli chodzi o względy praktyczne, to najważniejsze jest poruszanie się po ogrodzie i możliwość wykonywania różnych prac i czynności po zmroku. Oświetlenia wymagają drzwi, ścieżki i podjazdy, schody i miejsca wypoczynku. Przy wejściu do domu stosuje się lampy umieszczone po bokach lub nad drzwiami, które umożliwiają znalezienie dzwonka, odczytanie numeru domu czy zauważenie osoby, która stoi przy drzwiach. Do oświetlenia ścieżek i pojazdów dobre są niskie lampy słupkowe lub płaskie lampy wbudowane w nawierzchnię, a do podświetlania schodów można wykorzystać lampy o niskiej mocy montowane na stopniach. Miejsca wypoczynku takie jak tarasy czy altany oświetlmy tak, aby widzieć, kto jest przy stole i co się na nim znajduje. Pamiętajmy jednak, aby stosować światło rozproszone lub skierowane na dół, które nie będzie nas oślepiało. Z kolei oświetlenie dekoracyjne ma na celu wyeksponowanie roślin, trawnika, ozdób a nawet elewacji. Pozwala też zaakceptować poszczególne części ogrodu, dzięki czemu nawet małe ogródki mogą wydawać się większe. Wszystko zależy od naszej pomysłowości. Musimy jednak pamiętać, aby zachować umiar, bowiem ciekawiej wyglądają pojedyncze plamy świetlne, niż oświetlone ostrym światłem duże powierzchnie. Gdy już będziemy mieli pomysł, musimy dokonać wyboru lamp i starannie wykonać instalację elektryczną, która przede wszystkim musi być bezpieczna. Dlatego wszystkie prace związane z założeniem, a potem ewentualną naprawę instalacji powinny być wykonane przez elektryka, a zastosowane urządzenia i materiały muszą być dobre jakościowo i nadawać się do użytkowania na zewnątrz.

Rośliny egzotyczne ozdobą ogrodu

Juka karolińska jest to piękna roślina o mieczykowatych liściach, tworzących okazałą rozetę i o kremowych kwiatach, osadzonych na długim pędzie. Kwitnie od końca lipca do września. Wymaga przepuszczalnej najlepiej piaszczysto gliniastej gleby o lekko zasadowym odczynie. Na jednym miejscu może rosnąć przez kilka lat, ale wiosną glebę należy zasilać płynnymi nawozami. Zimą dobre jest wyłożyć wokół niej warstwę obornika. Odpowiednio nawożona juka obficie kwitnie. Wprawdzie dobrze zimuje w naszych warunkach, ale należy ja okryć gałązkami świerku lub suchymi liśćmi aby osłonić zimozielone liście. Rozmnaża się ją łatwo oddzielając wiosną odrosty wyrastające z kłącza.
Pustynnik zwany igłą Kleopatry lub lilią stepową, jest jedną z najokazalszych bylin ogrodowych. Roślina ta, w zależności od gatunku i odmiany, może osiągać wysokość od kilkudziesięciu centymetrów do 2-3 m, a groniasty kwiatostan ma 40-70 cm . Kwitnie wczesnym latem, a jej gwiazdowate kwiaty mają barwę białą żółtą lub różową. Po przekwitnięciu liście pustynnika zasychają i jego część naziemna znika. W ziemi pozostają gwiaździste rozgałęzione, bulwiaste korzenie. Pustynnik należy sadzić we wrześniu na glebach żyznych i bardzo przepuszczalnych, najlepiej na skarpach lub wzniesieniach, zakopując bulwiaste korzenie na głębokości 12-15 cm . Wiosną rośliny trzeba regularnie podlewać i dokarmiać, w mokre lata natomiast zabezpieczać przed odpadami, np. przykrywając zagon folią, a w razie potrzeby nawet wykopać je po kwitnieniu. W surowe zimy pustynniki mogą przemarzać, dlatego należy okrywać je grubą warstwą liści lub słomy. Tę zimową pierzynkę usuwa się już na przedwiośniu, bo gdy tylko ziemia odtaje, wyrastają liście. W ogrodach uprawia się kilka gatunków: pustynnik himalajski, pustynnik olbrzymi i wąskolistny

Pędzenie cebulek: kwiaty zimą

Chcąc uzyskać kwiaty zimą, trzeba najpierw dokonać odpowiedniego wyboru cebul; muszą być one bardzo duże i koniecznie zdrowe oraz zawierać wystarczające ilości substancji pokarmowych. Tylko takie cebule będą zdolne do wydania pięknych kwiatów. Czyli im większa cebula, tym lepiej. Do sadzenia przystępujemy już w październiku. Cebule sadzimy do doniczek czy też do innych pojemników, ale koniecznie z otworami w dnie. w doniczkach wypełnionych lekką próchniczą gleba umieszczamy cebulki tak, aby wierzchołek wystawał ponad podłoże. w miejscu zacisznym, pod przykryciem 20-centymetrowej warstwy podłoża lub liści.

Wjazd do garażu i dróżka

Wjazd do garażu i drużkę prowadzącą od furtki do domu najlepiej wyłożyć materiałem dobranym do architektury domu i ogrodzenia. Może to być ażurowa kostka, luźno poukładane kamienie, które z czasem obrosną trawą i mchem. Niskie krzewy jakby spływające z boku wizualnie zmiękczą nawierzchnię. Nie musimy brukować całego placu. Często wystarczy tylko ułożyć z płyt dwa pasy dla wjeżdżających samochodów i posiać między nimi trawę lub niskie niezbyt rozłożyste rośiiny, co na pewno uatrakcyjni tą część posesji. Ładnie wygląda ścieżka(szerokości 90-120 cz) wiodąca do furtki do domu, wykonana np. z cegły klinkierowej i kostki granitowej, z płytek pełnych i perforowanych lub z płyt tego samego rodzaju, lecz różnej wielkości.

Jukka stoposłonia

Najczęściej uprawiane są jukki stoposłonia, u których zielone rozety liści wyrastają z górniej części zdrewniałych pędów. Po ukorzenieniu takiej rozety uzyskuje się rozety z pniem pokrytym liśćmi od dołu. Oprócz odmian o liściach zielonych dość często spotyka się jukki o liściach pasiastych

biało-zielonych i biało-żółtych. Lubi dużo światła, latem można ją wystawić na taras, balkon, dobrze znosi wyższą temperaturę, szczególnie w ogrodzie na tarasie, zimować jednak powinna w miejscu chłodnym, w temperaturze 10-14 stopni, choć dobrze znosi także pokojową, jeśli powietrze nie jest zbyt suche. Latem należy podlewać dość obficie dwa trzy razy w tygodniu. Zaleca się spryskiwanie liści wodą. Zimą ograniczyć, by ziemia od czasu do czasu przeschła. Nadmiar wilgoci w podłożu powoduje gnicie korzeni,żółknięcie liści i obumieranie rośliny, szczególnie w chłodnym pomieszczeniu. Nawozić należy wiosną i latem co dziesięć dni mieszanką nawozów mineralnych o słabszym stężeniu lub roztworem gnojownicy. Przesadzanie, młode rośliny co roku wiosną, starsze co dwa-trzy lata do mieszanki ziemi kompostowej, darniowej, torfu i piasku. Dużym okazom wystarczy wymieniać wierzchnią warstwę ziemi. Rozmnażanie z sadzonek pędowych oraz przez ukorzenienie młodych rozet liściowych lub fragmentów pnia. Szkodniki i choroby nie występują przy prawidłowej uprawie. Żółknięcie liści spowodowane jest najczęściej zasuszeniem rośliny zimą lub za małą ilością światła.

Nawożenia goryczek

Goryczki to byliny o niezbyt wygórowanych wymaganiach. Jednak niektóre gatunki doskonale rosną na glebach kwaśnych, podczas gdy inne na glebach zawierających wapń. Nieumiejętny dobór gatunku do posiadanej w ogrodzie gleby powoduje, że rośliny wymagające kwaśnego podłoża, posadzone na glebie zasadowej rosną słabo, gdyż wapń zawarty w glebie blokuje pobieranie składników pokarmowych. Najlepszym nawozem jest dobry kilkuletni kompost, lub obornik, ale dla gatunków wymagających kwaśnego podłoża będzie on niedobry. Dla goryczek kwaśnolubnych można zatem wiosną stosować siarczan amonu, lub posypowo azofoskę.

Złocień wielki

Nazywany potocznie margaretką, to bylina dorastająca nawet do 1m wysokości, o pięknych białych kwiatach z żółtym środkiem. Dobrze rośnie na średnio wilgotnej, żyznej glebie i nasłonecznionym środowisku. Najlepiej sadzić ja w małych grupach na rabatkach.

Byliny i trawy

Zaproponowana kompozycja składa się z różnych gatunków bylin i traw. Większość z nich rozpoczyna kwitnienie już latem, jednak jesienią ich ogniste barwy w połączeniu z kłosami traw prezentują się najpiękniej. Poszczególne gatunki dobrano tak, aby różniły się wysokością, kolorystyką i fakturą. Kierowano się także tym, aby długo kwitły i stanowiły ozdobę aż do zimy. Prezentowana rabata nadaje się na stanowiska słoneczne i wymaga żyznego podłoża. Warto umieścić ją przy ścianie lub przy płocie, bowiem jej układ jest piętrowy. Dla wzmocnienia efektu proponuje też poszczególne gatunki roślin posadzić w większych grupach, oczywiście dostosowanych proporcjonalnie do wielkości powierzchni jaką dysponujemy.
Dobór roślin: 1.miskanty, 2.rudbekia błyskotliwa, 3.rozchodnik okazały, 4.perowskia łobodolistna, 5.turzyca muskegońska, 6.astry krzaczaste, 7.słonecznik szorstki, 8.jeżówka purpurowa, 10.kostrzewa silna, 11.turzyca włosista, 12.turzyca ptasie łapki

Szczordzeniec czerniejący

Nazywany także szczodrzykiem, jest gatunkiem spotykanym w południowej Polsce, gdzie rośnie na skraju lasów i w wąwozach stanowiskach ciepłych i słonecznych. Nazwa czerniejący pochodzi od pędów i liści, które czernieją po zerwaniu podczas suszenia. Odmiana Cyni to krzew dorastający do 60-80 cm o wyprostowanych pędach, słabo rozgałęzionych, zakończonych żółtymi kwiatami zebranymi w grona przypominające kłosy. Kwiaty rozwijają się od czerwca do września, pełna kwitnienia przypada na początek lata. Liście są delikatne i subtelne zbudowane z 3 listków. Doskonale wygląda w ogrodach skalnych, na murkach, skarpach lub wrzosowiskach w towarzystwie niskich poduszkowatych krzewinek lub bylin. Lubi stanowiska zaciszne, ponieważ w chłodne zimy pędy często przemarzają do granicy śniegu. Wiosna dość dobrze regenerują się i szybko odrastają, kwitnąc tego samego roku. Wymaga gleb lekkich, próchniczych, o odczynie kwaśnych lub obojętnym. Warto tu zaznaczyć, że typowy gatunek rośnie w naturze na skałach wapiennych.

Wszystko o kwiatach: Sadzenie borówki

Wszystko o kwiatach: Sadzenie borówki: Jeśli zamierzacie posadzić borówkę wysoką, zróbcie to teraz. DO zimy zdąży wypuścić nowe korzonki, a wiosną szybciej rozpocznie wzrost. Boró...

Ciekawostka o liliach

Ścinając lilie, należy pozostawić około 20-centymetrowe fragmenty ulistnionych pędów, co zapewni lepszy wzrost cebul. Przed wstawieniem kwiatów do wody przyciąć łodygi i oberwać z nich dolne liście, by nie gniły w wazonie, przekwitające lilia trzeba usuwać.

Sadzenie borówki

Jeśli zamierzacie posadzić borówkę wysoką, zróbcie to teraz. DO zimy zdąży wypuścić nowe korzonki, a wiosną szybciej rozpocznie wzrost. Borówka ma specjalne wymagania glebowe, bowiem potrzebuje ziemi bardzo kwaśnej, próchniczej, przepuszczalnej i zawsze wilgotnej. Do dołu większego kilka razy od buły korzeniowej(o wymiarach ok. 40 x 50 cm) trzeba dać po jednym dużym wiadrze kwaśnego torfu9pH 3,5) i mielonej kory z drzew iglastych i wymieszać je z rodzima ziemią. Borówka tworzy płytki system korzeniowy, więc nie sadzimy jej za głęboko, najlepiej tak, jak rosła w szkółce. Wcześniej rozluźniamy palcami korzenie, jeśli po wyjęciu z doniczki są zbyt ściśnięte. Po posadzeniu rozkładamy pod krzewem ściółkę z trocin w promieniu 1m od szyjki korzeniowej.

Wykopujemy mieczyki

Bulwy mieczyków nie mogą zbyt długo pozostawać w ziemi. Zimna mokra gleba może spowodować rozwój chorób. Mieczyki wykopujemy widłami szeroko zębnymi w momencie, gdy liście są jeszcze zielone. Czekanie aż liście zwiędną i zżółkną jest błędem. Zwykle wykopujemy mieczyki 6 tygodni po kwitnieniu. Wykopane bulwy wraz z przycięto do 10-12cm łodygą umieszczamy w papierze w ciepłym( ok. 22 stopnie) suchym i przewiewnym miejscu i zostawiamy na 2-3 tygodnie, aby obeschły. Następnie czyścimy z resztek ziemi, oddzielamy fragmenty starych zaschniętych cebul i wyłamujemy łodygę. Po oczyszczeniu pozostawiamy bulwy w ciepłym miejscu jeszcze przez tydzień, a potem przenosimy na zimę do suchej chłodnej (ok. 7 stopni) piwnicy i umieszczamy w skrzyneczkach z suchymi trocinami. Najlepiej przechowywać bulwy w ten sposób aby się nie dotykały, a tym nie zarażały jedna od drugiej różnymi chorobami, które rozwijają się niestety w trakcie przechowywania.

Pomóżmy kwiatą przetrwać zimę

Zbyt gorące grzejniki, suche powietrze, mała ilość światła i mroźne podmuch podczas otwierania okien nie służą większości naszych roślin doniczkowych.
Rośliny lubiące chłód ok.10 stopni
( araukaria, areka, bluszcz o zielonych liściach, bukszpan, cyklamen, cytrusy, dzwonek równolistny, fatsja, fuksja, hebe, kaktusy, karłatka, laur, mirt, oleander, ołownik, palma daktylowa i waszyngtonia, pelargonia, pierwiosnek kubkowaty, platycerium, psianka, rozmaryn, sukulenty lisciowe, wrzosiec delikatny)
Rośliny dobrze czujące się w temperaturze 15 stopni
( azalia, bluszcz o prostych lisciach, ceropegia wooda, cibora, cuprys wieloowocowy, fatsjobluszcz, fikus sprężysty, hoja różowa, jaśmin, juka, kliwia, klonik, koleus, kolumnea, krasnokwiat Katarzyny, lipka, męczennica, palma kencja, paproć orliczka i nefrolepis, peperonia, platycerium, szeflera, skrętnik, szlumbergera, szparag, tetrastigma, trzykrotka, zielistka
Rośliny lubiące ciepło 18-22 stopnie
( afelandra, aglomena, aloes, alokazja, ananas, antrium, diffenbachia, dizygoteka, dracena, filodendron, fiołek afrykański, frizea, kordylina, kroton, poliscjas, poinsecja, scindapsus, skrytokwiat, kalatea, palma chamadorea, cissus, krotom, fikusy fittonia, guzmania, ketmia, maranta, monstera, neoskrzydłokwiat, stefanotis, syngonium)

Kwiaty są zawsze w modzie

Co sprawia, że kwiaty są ciągle wśród najbardziej popularnych podarunków wręczanych osobom bliskim i tym, z którymi nie mamy na co dzień bezpośredniego kontaktu.? Czy jest to bezpieczny prezenty, jeden z tych „na każdą okazję? Dzięki nim można wyrazić w końcu różne uczucia: od miłości, przez żal i smutek, po zwykły szacunek dla czyichś dokonań. Pewnym jest tylko to, że kwiaty są zawsze w modzie.

Imieniny, urodziny, ślub, okrągły jubileusz, randka. To oczywiście tylko niektóre z wydarzeń, jakimi co roku zapełnia się towarzyski kalendarz każdego z nas. Niewątpliwa przyjemność uczestniczenia w obchodach któregokolwiek z tych małych świąt poprzedzona bywa bardzo często godzinami rozmyślań i poszukiwań odpowiedniego prezentu. Pogoń za mniej lub bardziej kosztownym podarunkiem sprawia, że zapominamy o tym, co może stać się połową naszego sukcesu, zwłaszcza gdy okazja tyczy się kobiet, a mianowicie o nieprzeciętnym i niepowtarzalnym bukiecie kwiatów.
Niekoniecznie róża

flowers Choć kwiaciarnie wabią różnorodnością kolorów, kształtów i zapachów, wiązanka czerwonych róż to nadal najpopularniejsza opcja. Jej zwolennicy, głównie panowie, tłumaczą swój wybór prostotą i elegancją tego kwiatu. Trudno odmówić im racji, a jednocześnie łatwo podważyć ich przekonanie przypominając o zmienności, jakiej nieustannie podlegają kobiety i ich gusta.
Moda jak każda inna

Oczywiście nie można wymagać, by każdy orientował się doskonale w bogatym świecie roślinności. W końcu i tutaj, jak w każdej innej sferze, panują mody, które mają to do siebie, że zazwyczaj długo nie trwają. Obowiązujące kolory kwiatów, gatunki, a nawet dodatki w postaci wstążek mają ograniczony czas obowiązywania. Dziś króluje fiołek, jutro frezje.
Dla chcącego nic trudnego

Wystarczy jednak odrobina odwagi by wyjść poza ustalony kanon. Czasami warto poświęcić nieco więcej czasu i zdać się na wprawną rękę doświadczonej florystyki, która z pewnością stworzy bukiet odpowiedni na daną okazję, a co najważniejsze zupełnie wyjątkowy.


Źródło: Kwiaty są zawsze w modzie - rozmiar